Montag, 1. Oktober 2007

"Raport Adem Jasharit", shkruan Arben Zeqiri

"Raport Adem Jasharit" shkruan Arben ZEQIRI Oct 1, '07 12:21 AM
for everyone

Arben Zeqiri

RAPORT
Adem Jashari-t


Që kur shkoi në mesin e të pavdekurve, ja dhash vetes nje obligim se për çdo vit do ti raportoj nëpërmjet engjujve për Kosovën që Ai e deshi fort. U betova engjujve dhe u thash që ti përcjellin përshëndetjet më të ngrohta nga unë dhe gjithë populli shqiptarë, e ti thonë që akoma ka ushtarë në armatën e tij dhe se unë vazhdimisht do ti raportoj për ta gëzuar me punën e shokëve të tij të luftës.

I dashur bacë!

Desha tët raportoja kur u çlirua Kosova dhe kur trupat e NATO-s hynë në Kosovë për të përzënë shkaun, por smunda. Vërtetë s'dija si ta thurja raportin. Të të thoja se ushtarët tu e çliruan Kosovën, do të duhej të përgjigjem pse atëherë erdhën ushtarët e NATOS-s, të thoja se NATO çliroi Kosovën, do të duhej të tregoja se çbënë ushtarët e tu dhe pse ata se çliruan. Të thoja se kështu kërkon demokracioa dhe diplomacia ndërkombëtare, këtë sdija tja shpjegoj, e Ti me siguri as që do dëshiroje të më dëgjosh.

Prita!!!!!!! Prita të shof se kur miqtë tanë do të lënë Kosovën në duart e ushtarëve tuaj dhe atëherë ta nis një telegram dhe të të tregoj lajmin e mirë. Kaloi një vit, kaloi viti i dytë .... e kaluan 8 vite dhe miqtë tanë të "përkohshëm" jo vetëm që nuk shkuan por sa vjen e më tepër i zgjasin këmbët e po shtrihen, duke na bërë me dije se akoma nuk e kanë ndër mend të shkojnë.

Tja nis nga fillimi:

Shokët tuaj, apo së paku ata që pas luftës thanë se kur ishit në mesin tonë, kanë qenë shokët tuaj sot janë bërë miqtë e armiqve tuaj. Ata që u vunë në krye të luftës që e filluat ju dhe familja juaj nënshkruajtën një marrëveshje me ata të cilët ua vranë familjen dhe ua dogjën kullën. Ata që udhëhoqën luftën tuaj e shndëruan atë në një paqe që ju e kundërshtuat. Bacë, ushtarët e tu sjanë më me emblemën që ti i le. Ushtarët e tu që me pushkë në dorë e ruanin çdo pëllëmbë nga ajo tokë që ju e kishit çliruar, sot sillen nëpër Kosovë më duar në xhepa, meqë ua kanë marë pushkat. Ata sot nuk janë ushtarë, ata sot nuk po luftojnë. Ushtria juaj nukë shtë më ajo që e le ti, sot me "mburje" po ushtron dhe krijon kuadro të rejta që janë të gadshëm në çdo rast, ama jo për luftë. Sot ushtarët e tu janë të gatshëm të veprojnë sa herë që të ketë vërshime, sa herë që të digjet ndonjë shtëpi, sa herë që të rrënohet toka, etj etj.

Bacë!
Ata që thireshin në emrin tuaj dhe morën detyrën tuaj komanduese në luftën kundër atyre që juve u vranë, sot pikërisht me ata po bisedojnë e po hanë dreka nëpër Europë dukë u gjunjëzuar e duke i lutur për pak mëshirë. Ai i cili dikur ishte president i Kosovës dhe që kurrë nuk erdhi t'ju bëjë as një vizitë të vetme te varri, vetëm e vetëm pse ju kishit kundërshtuar politikën e ti dhe i kishit thënë NDAL durimit dhe tradhëtisë që po bënte, ai sot më sështë në mesin tonë. Por, la të tjerë. Ai la partinë, ai la projektin, ai la planet dhe miqësitë me Sërbinë dhe la njerëzit e ti që do vazhdonin rrugën e tij.

Do pyesish ku janë shokët e tu?
Më fal Bacë, por më duhet ta them: Shokët tuaj sot janë bërë partnerë dhe aletatë të trashëgimarëve të Tij, janë bërë miq të afërt dhe udhëheqës të planeve dhe projekteve që Ai i la amanet. Sot shokët e tu nuk duan të dëgjojnë më për rrugën dhe amanetin Tënd, ata e shkelën atë dhe sot nuk po luftojnë deri në çlirimin e triojeve shqiptare dhe Ribashkimin me Shqipërinë, por janë bërë miq të afërt e të pandarë me trashëgimtarët e Ati që juve u quajti dorë e zgjatur e Sërbisë dhe që ju ofendoi duke mos ju kursyer me asnjë fjalë, dhe bashkë me këta, shokët tuaj të dikurshëm sot po bëjnë dhe një punë më të madhe që deri sot s'kisha guxim t'ua them, por s'kam rrughë tjetër. Bacë, shokët tu bashkë me trashëgimtarët e tij, sot janë bërë miq me hasmit tu. Ata sot hanë dreka e po bisedojnë me ata që ju vranë, që ju masakruan familjen e që ju bënë tmerr. Sot, shokët e tu kur flasin me ata, distancohen nga çdo kontakt të mëparshëm me ju dhe as që guxojnë të përmendin emrin tuaj, e planet e tua janë tbërë reptësisht të ndaluara.

Disa shokë dhe bashkëluftëtarë...

Po kam një lajm sadopak të mirë. Kanë ngelur dhe disa shokë nga ata ë mbajtën amanetin tënd. Përveç kësaj, kanë lindur edhe të ri. Janë rritur ata që si fëmijë lexonin legjendën tënde dhe sot janë bërë pioner të ideologjisë tënde. I dashur Bacë. Ata që mbajtën amanetin tënd dhe që po vazhdojnë rrugën tënde, vërtet kanë mbijetuar dhe rreth tyre po vazhdojnë të bashkangjiten dhe shokë të tjerë, por edhe këtu ka një lajm të keq. Me siguri do duash të dish se ku janë këta shokë e çfarë po bëjnë? Sa janë dhe kush janë? Të gjitha këto do ti them, pas 8 viteve heshtje. Do të pyesish edhe pse kam heshtur? Po këtu qëndron meselja. Disa nga shokët e tu që sot ju kanë tradhëtuar nuk më kanë lënë tu shkruaj dhe të të tregoj se ke miq të tjerë që mbajnë amanetin tënd. Bacë! Emrin tënd sot e përmendin një herë në vit. Emri juaj është bërë vetëm një legjendë që s'guxon të përsëritet dhe të trashëgohet.Shokët e tu sot nuk mund të vijnë në përkujtime dhe nuk mund të të bëjnë as një vizitë të vetme te varri juaj. Shokët dhe ushtarët tuaj Besnik sot janë shpërndarë dhe janë përzënë jashtë Kosovës, e ata që kanë ngelur brenda po enden maleve duke mos guxuar të vijnë as në shtëpitë e tu. E pse? Sepse ata nuk shkelën mbi gjakun tuaj. Ata nuk e ndërprenë rrugën tuaj dhe nuk shkelën betimin e dhënë. Ata përcjellën edhe te brezat e ri dhe vazhduan rrugën e çlirimit dhe bashkimit kombëtar dhe atë po vazhdojnë edhe sot. Mirëpo, ata që ju tradhëtuan, jo vetëm që shkelën mbi gjakun tuaj, jo vetëm që se vazhduan rrugën tuaj por e ndalën në gjysë, jo vetëm që harruan betimin që e dhanë para jush, jo vetëm që ua shkatëruan ushtrinë e ua carmatosën atë, jo vetëm që u bënë miq me hasmin tuaj dhe ju kanë harruar, por ata sot e kanë ndaluar reptësisht çdo fjalë që u përmend nga goja juaj, e kanë ndaluar reptësisht çdo hap drejt rrugës që e hapët ju, e kanë ndaluar mbajtjen e emblemës që e krijuat ju dhe e kanë ndaluar veprimin e ushtrisë që e komanduat ju. Sot ata që u tradhëtuan, po bëjnë dhe më keq, i përzënë dhe i burgosin shokët që u ngelën besnik, i kanë shpallur ata teroristë po ashtu si u shpallte juve hasmi sërb dhe tradhëtarët shqiptarë. Sot çdo kend që vazhdon rrugën tuaj e shpallin dorë e zgjatur e Sërbisë, e shpallin pikërisht ish shokët tuaj, njejt sikur juve ju shpallnin dikur. Fjalët ÇLIRIM dhe BASHKIM sot janë zëvendësuar me fjalën PAVARËSI E KUSHTËZUAR dhe INTEGRIM. Sot janë ndaluar fjalët e tua dhe është ndaluar reptëisht edhe betimi që e jepnin dikur para jush. Sot të gjithë betohen për një Kosovë aleate të Sërbisë dhe pjesë e integruar e NATO-se, edhe pse akoma se bënë shtet. Sot kështjella juaj është bërë një muze ku të gjithë ju vizitojnë nga kurioziteti dhe është ndaluar reptësisht që tëketë kështjella të tjera si ajo e juaja. Rezistenca juaj edhe sot quhet ekstremizëm dhe terorizëm por sot jo nga ushtria e shkaut, por nga ish ushtarët e tu që thiren policë. Edhe sot ka demonstrata dhe protesta si në kohën tuaj, kur ua bënin zemrën mal e që ju i mbronit dhe u rinit shpinë, por sot nuk po i sulmon, burgos e vret policia e Sërbisë si në kohën tuaj e kur ju më pas hakmireshit dhe na bënit neve zemrën mal, por sot ish ushtarët tuaj rrahin, burgosin dhe vrasin po ish ushtarët tu. E di që kjo do t'ju nervozoj, por e kam për obligim tua them se disa nga usharët tuaj që ju tradhëtuan sot po kryejnë punën e hasmive tuaj kundër ushtarëve që ju ngelën besnik juve. Sot nuk ka një popull që demonstron dhe një popull që torturon dhe sulmon popullin demonstrues, por ka një popull që gjysma e tytre demonstron e gjysma tjetër e torturon gjysmën e parë. Sot nuk ka nevojë për ushtri Sërbe në Kosovë. Ka shqiptarë që janë mësuar dhe profesionalizuar aq mirë, saqë pa asnjë gabim e kryejnë punë e hasmive tu. Pa asnjë gabim dhe me të njetin nivel të profesionalitetit këta rrahin, burgosin, torturojnë dhe mbajnë në burgje bijtë tuaj, nipërit e mbesat tuaja që nuk shkelën betimin që ua dhanë Juve. Sot ish ushtarët e tu që kanë hedhur unifomrën tuaj dhe amblemën tuaj të kuqe, kanë veshur një unifomrë të kaltërt me një emblemë të kaltërt dhe po ndjekin në çdo hap shokët tuaj dhe ish ushtarët tuaj që vazhdojnë rrugën deri në realizimin e premtimit që ua dhanë juve.

Sot pë Kosovën nuk vendoset në Drenice e as në Prishtinë si në kohën tuaj, por po vendoset në Moskvë e në Vienë. Sot nuk po kërkohet çlirim i Kosovës dhe Bashkim i trojeve Shqiptare si kërkuat ju por, kërkohet trakat e miqësi me Sërbinë dhe të dyja përdore inegrime. Sot në flamurin tuaj nuk do të jetë shqiponja e as ngjyra e kuqe, por shokët tuaj të dikurshëm do të na qendisin një flamur të kaltërt e pa shqiponjë.

Ke shpëtuar i dashur Bacë. Sot, po të ishe gjallë edhe Juve me siguri do t'ju kishin shpallur terorist e më pas do t'ju kishin burgosur.

Të fala të gjithëve që janë bashkë me ty!

Me respekt:
Nga të gjithë ushtarët e tu, që s'guxoj tua përmend emrat!